Bir varmış, bir yokmuş...
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben dedemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken...
Yani çok eskiden, mutlu bir çocuk varmış.
Çocuk olmanın mutlu olmaya yetmediği bir ülkede, mutluluğun çocuğa dönüştürdüğü bir adammış aslında bu çocuk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder