Bazen

yalnızız, küçüğüm
yalnız
posta kutuları da
hem öyle olmasa
neden yankı yapsın sesi sükunetin
ya da neden titresin ki
elimdeki elin

Bazen kendimizden parçalar gibi gördüğümüz insanlar oluyor. Bizim yalnızlığımızla onların yalnızlığı arkadaş olunca biz de arkadaş olmuş sayılıyoruz. Ha, yanlış anlaşılmasın, şikayetçi değiliz bu durumdan. Öyle güzel yalnız insanlar tanıyoruz ki; bir insanın yalnızlığının, güzelliğiyle doğru orantılı olduğuna inanasımız bile geliyor. O kadar güzel insan nasıl o kadar yalnız olur, aklımız almıyor.

çift haneli yıl geçmiş
ben
koparılalı takvimden

Bazen bakıyorum da bize, diyorum ki; herkes, her şey yenilenmiş de biz eskide kalmışız. Millet almış kokteylini, biz rakıda kalmışız. Herkes oradan oraya koşarken biz masamızda kalmışız. Sakin, dingin, biraz da yorgun. Millet yenilendikçe çocuk olmuş da, biz eskidikçe yaşlanmışız.

bavullar geçer gözlerinden - bavullar, bavullar
uykularım kaçar saymaktan, çimenden eteğin
sen gamzelerine bahse girersin de kaybedersin
yokluğun bir anne gülümseyişi.

Bazen öyle biri girer ki hayatımıza; aslında bize çok yakın, daha aslında bizden çok uzaktır. Yaklaşmaya korkarız. Sever miyiz acaba bilemeyiz ama sevmek isteriz. Gülerken gamzeleriyle konuşuruz biz onun. Gözlerinin kenarlarındaki kırışıklıklara sıkışırız. Tırnakları uzundur, biz o yüzden kulağına konuşmayız, gamzeyledir muhabbetimiz.

nehir
hangi ulusun zimmetindedir bilinmez
yahut sen,
hangi sınırlar içinde.

Bazen yorgun düşüyoruz aramaktan. Nerededir, ne yapar bilmiyoruz. Yorgun düşsek de peşini bırakamıyoruz. İhtiyaç meselesi zira, susamak gibi. Suyu aramaktan yorulur mu insan? Yahut yoruldu diye su aramayı bırakır mı? Yokluğunda zaten ölüyoruz en nihayetinde.

sana sayfalar dolusu gemi yaktım bugün
                                -Gemileri deliler terk etti, delileri kediler.-
sen olsan gülerdin,
sahi niye gelmedin?

Ha bir de, son alıntım:

elini yumruk yapsan,
sığardı avcuma belki.

Fethi Yıldırım'a, yazıma ilham olan dizeleri için teşekkürü borç bilirim.